omgekeerd "tegelwippen" in Veghel
omgekeerd "tegelwippen" in Veghel
De shovel erin riep wethouder van Burgsteden ongeveer een half jaar geleden enthousiast, toen het ging over vergroening van tuinen. En tegels wippen blijft de oproep, die het college doet aan haar inwoners. En de shovel ging erin, maar niet om tegels te wippen, maar juist om tegels (of straatklinkers in dit geval) te leggen. (lees artikel: "versteende woonerven aangepakt")
Want in Veghels Buiten werd alweer een woonerf vrijwel compleet verhard. En dan ook nog eens op een manier waarvan je denkt: welke “deskundige” heeft dit in hemelsnaam verzonnen. We praten dan over de Plaats. Geen parkeerschuren hier. Die zijn blijkbaar voorbehouden aan de duurdere “hoeves”. Maar wel een plein met een speelgelegenheid voor kinderen en een bult groen. Maar vooral ook parkeerplaatsen. Om het plein heen wegen en dus de mogelijkheid om parkeerplaatsen vanaf die wegen in te steken. Zodat je het hele middenstuk met de speelgelegenheid helemaal zou kunnen inbedden in het groen en er een parkachtige structuur van maken met bomen, struiken en gras.
De “versteende” Plaats, waar auto’s langs de speeltoestellen naar hun parkeerplaats moeten.
Maar wat schetst onze verbazing: de geplande bomen komen aan de buitenrand en alle parkeerplaatsen moeten benaderd worden over het plein en langs het speeltoestel. Hoe verzin je het? En welke “groene kansen” laat je hier als gemeente liggen? Maar vooral, hoe ga je om met de veiligheid van kinderen die hier straks komen spelen?
In plaats van een mooie beschaduwde speelplek met een bankje voor de ouders in die steeds heter wordende zomers, dus een stenen vlakte met wat toestellen op een bedje van strooisel en wat bomen aan de buitenrand. Die auto’s wat schaduw kunnen bieden.
Dit is het zoveelste versteende erf in Veghels Buiten. Want ook op de andere erven als de Hubertshoeve, Jorishoeve, Sandershoeve en Evertshoeve, om er maar een paar te noemen, is het groen zo beperkt tot een paar kleine perkjes, dat je je afvraagt waarom hier in de steenwoestijnen niet veel meer en grotere groene oases gerealiseerd worden.
Mogelijkheden te over en dan nog kun er met een vrachtwagen drie keer omheen. Je zou bijvoorbeeld een overeenkomst kunnen sluiten met bewoners, die een stuk grond voor hun huis in bruikleen krijgen als ze er een groene “voortuin” van maken en onderhouden.
Huberthoeve Jorishoeve
Sandershoeve Evertshoeve
Uitzicht op groen is goed voor het welzijn van mensen en ook al hebben ze achter een flinke tuin en veel groen, daar ook vóór zicht op hebben zou toch fijn zijn. En het beeld van de erven aanzienlijk verfraaien en verlevendigen. Om nog maar te zwijgen van de verkoelende werking ervan in de zomer. En het mooie is, dat je met de gewipte tegels (straatklinkers dus) een mooi pad en een parkeerplaats zou kunnen aanleggen in het nabij gelegen grasveld tussen de Evertshoeve en de Wilbertshoeve. Want als je erven groener maakt kun je best in het verder meer dan overvloedige groen in Veghels Buiten een stukje gebruiken om daar dan dat pad aan te leggen, waar je een stuk of twintig kleine huisjes aan zou kunnen situeren. Of wat semipermanente woningen. Zodat ook starters of spoedzoekers een plekje kunnen vinden in het groen om te wonen.
Grasveld tussen Evertshoeve en Wilbertshoeve, voor kleine huisjes of semipermanente woningen.
SP Raadslid Kees van Limpt:
Kortom: kansen te over voor de gemeente Meierijstad om niet alleen hun inwoners aan te sporen te vergroenen door tegels te wippen, maar zelf ook de handen uit de mouwen te steken en aan de slag te gaan. “Verbeter de wereld, begin bij jezelf” is daar beslist op van toepassing. De shovel erin zouden wij zeggen om op veel plekken de steenmassa te ruimen en stenen te wippen om daar groen te creëren en op enkele plaatsen de gewipte stenen te gebruiken om paden en parkeerplaatsen aan te leggen voor echt "wonen in het groen” voor een doelgroep die nu nog maar al te vaak achter het net vist. Dus waar tegels wippen en/of waar tegels leggen, dat is de vraag.
Zie ook:
Reactie toevoegen