Meierijstad

Tijdens de beeldvormende avond van 20 april werd het proces geschetst. Van hoe “we” komen tot een toekomstvisie 2035 voor Meierijstad. Een eerder opgestelde startnotitie omgevingsvisie wordt gekoppeld aan de door de raad van verbeelding opgestelde atlas van verbeelding en daaruit moet dan één integrale, strategische toekomstvisie worden opgesteld.

Met dromen, durven, denken en doen gaan we aan de slag om een perspectief te schetsen. Waarbij de ambities leidend moeten zijn, zo werd verteld.

Foto: SP

Als belanghebbenden kwamen de “stakeholders” als altijd weer aan bod, Die als beïnvloeder, sleutelfiguur, toeschouwer of geïnteresseerde mogen gaan meepraten. De afkorting TV voor toekomstvisie op één van de sheets was  voor ons aanleiding tot de vraag, of die visie dan niet een soort tv-gids wordt. Waarin iedereen kan uitzoeken naar welk programma je wilt kijken. Waarbij werd opgemerkt, dat het toch vooral over het gesprek gaat om te komen tot.

Een toekomstvisie 2035, die in het voorjaar 2024 dan door de raad vastgesteld  moet worden. En wat hebben we dan? Alweer een duur visiestuk. Want het is een kostbaar proces met natuurlijk ingehuurde externe deskundigen om te komen tot een gedragen stuk. Waarin de participatie volledig tot zijn recht is gekomen.

Dat dan kan worden bijgezet in wat wij de gemeentelijke “visiekast” noemen. Waarin al die visies die zo in de loop der jaren zijn ontwikkeld een plekje krijgen. Om daarna verder uitgewerkt te worden tot beleidsstukken waar je mee uit de voeten kunt. Wellicht kunnen we vanuit een visie op visies zeggen: laten we de dure visieprocessen overslaan en meteen het gesprek aangaan (want daar ging het toch echt om) over beleid en uitvoering.

 Dromen over andere dingen, durven de gepropageerde visiefase over te slaan, denken dat het veel directer en efficiënter kan om te gaan doen wat er toch moet gebeuren. En dat concreet vast te leggen in beleid. Om daarmee heel veel overheidsgeld te besparen.